LEADERSHIP IN NURSING

Author :  

Year-Number: 2020-17
Language : null
Konu :
Number of pages: 241-250
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Nowadays, fast scientific and technological developments affect health organizations like all organizations. Healthcare systems face many complicated and versatile challenges in delivering high-quality, safe, and cost-effective care for the future worldwide. Ever-developing systems, increasing diseases, technological innovations, and the increase in health care costs are some of the problems that need to be addressed. These have led to the expansion of the role, responsibility, and influence of professional nurses who have important roles and responsibilities within the healthcare staff in healthcare facilities. Leadership is defined as an interactive process in which subordinates are motivated and empowered to achieve certain goals. Leadership in health institutions is very important for the continuity of care. Leadership in healthcare is a particularly important skill in ensuring healthcare providers to navigate in complex and constantly changing healthcare systems effectively to solve problems and make decisions about them from cost-effectiveness to quality healthcare and access. The concept of leadership is important and crucial for nurses to develop an effective leadership role to ensure patient safety and provide high-quality care.

Keywords

Abstract

Günümüzde hızlı bilimsel ve teknolojik gelişmeler bütün örgütleri etkilediği gibi sağlık organizasyonlarını da bir değişim sürecine yönlendirmiştir Dünya çapında sağlık sistemleri, geleceğe yüksek kaliteli, güvenli ve uygun maliyetli bakım sağlamada birçok karmaşık ve çok yönlü zorlukla karşı karşıyadır. Sürekli gelişen sistemler, artan hastalıklar, teknoloji inovasyonu ve sağlık bakım maliyetlerindeki artış, ele alınması gereken sorunlardan bazılarıdır. Bu durum sağlık organizasyonları içinde varolan sağlık ekibi içinde önemli rol ve sorumlulukları olan profesyonel hemşirelerin rol, sorumluluk ve etki alanının genişlemesini sağlamıştır. Liderlik, takipçilerin belirli hedeflere ulaşmak için motive edildiği ve yetkilendirildiği etkileşimli bir süreç olarak tanımlanır. Sağlık organizasyonlarında lider olmak, bakım çağının sürekliliğinde oldukça önemlidir. Özellikle sağlık hizmetlerinde liderlik, sağlık hizmeti sunucularının karmaşık ve sürekli değişen sağlık sistemlerini problemleri çözmede ve maliyetten etkinliğinden kaliteli sağlık hizmetleri ve erişime kadar konularla ilgili kararlar vermede etkin bir şekilde yönlendirmelerini sağlayan temel bir beceridir. Liderlik kavramı hemşirelik mesleği için önemlidir. Hemşirelerin hasta güvenliğini sağlamak yüksek kaliteli bakım sunmak için etkili bir liderlik rolü geliştirmeleri çok önemlidir .

Keywords


  • Al-Sawai A. (2013). Leadership of Healthcare Professionals: Where Do We Stand?, Oman Med

  • Al-Sawai A. (2013). Leadership of Healthcare Professionals: Where Do We Stand?, Oman Med Journal. Jul; 28(4): 285-287.

  • Ardahan M. & Konal E. (2017). Hemşirelikte Yöneticilik Ve Liderlik. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 141-145.

  • Avcı U. & Topaloğlu C. (2009). Hiyerarşik Kademelere Göre Liderlik Davranışlarını Algılama Farklılıkları: Otel Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. KMU İİBF Dergisi 11(16). 1-20.

  • Bakan İ. & Büyükbeşe T. (2010). Liderlik “türleri” ve “güç kaynakları” na ilişkin mevcut-gelecekdurum karşılaştırması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 2010 (2) 73-84.

  • Bass B. (1990). From Transactional to Transformational Leadership: Learning to Share the Vision. Organizational Dynamics. 18(3): 19-31

  • Başak T. Uzun Ş. & Arslan F. (2008). Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri. Taf Preventive Medicine Bulletin. 7: 429-434.

  • Baykal Ü. & Türkmen E.(2014).Hemşirelik Hizmetleri Yönetimi. Akademi Yayınları, İstanbul. (s.275-289).

  • Bektaş Ç. (2016). Liderlik yaklaşımları ve modern liderden beklentiler. Selçuk Üniversitesi Akşehir Meslek Yüksekokulu Sosyal Bilimler Dergisi. 2, 43-53.

  • Bessie L. Marguis C. & Huston J. (2015). Leadership Roles and Management Functions in Nursing: Theory and Application. 8. Edication.162–177.

  • Cemaloğlu N. (2013). Liderlik. Beta Basım Yayınevi, 17. Baskı, İstanbul,2018.

  • Contino D. (2004). “Leadership Competencies: Knowledge, Skills, and Aptitudes Nurses Need to Lead Organizations Effectively.” Critical Care Nurse 24(3):52-64.

  • Çalışkan S. C. (2008). Yöneticilerin bireysel yetkinliklerinin liderlik tarzları ve lider üyeetkileşiminine verdikleri önem üzerindeki etkileri ve bu etkileşimde kültürel varsayımların rolü (Doktora tezi).

  • Çamlıbel N. (2012). Çalışan Hemşireler Tarafından Yönetici Hemşirelerden Beklenen ve AlgılananLiderlik Davranışlarının Karşılaştırılması: İzmir Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve CerrahisiEğitim ve Araştırma Hastanesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.

  • Day D. V. & Sin H. P. (2011). Longitudinal tests of an integrative model of leader development:Charting and understanding developmental trajectories. The Leadership Quarterly, 22(3), 545-560.Dirik H. F. & İntepeler Ş. S. (2019). Geçmişten Günümüze Otantik Liderlik ve Sağlık Alanına Yansımaları. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. Sayı:2. 164-170.

  • Dodson D. (2017). What’s The Best Leadership Style for Healthcare? Leadership and WorkforceDevelopment. https://nchica.org/whats-the-best-leadership-style-for healthcare

  • Doğan S. (2007). Vizyona Dayalı Liderlik. Kare Yayınları, Yayın No:2, 240.

  • Doğanay A. (2014). Liderlik Tarzlarının, Çalışanların Bağlılık Seviyesi Ve Performansına Etkisi:Başakşehir Belediyesinde Bir Uygulama. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 118 S.

  • Eren E. (1998). Yönetim ve Organizasyon. 2. Beta Yayıncılık, İstanbul

  • Eren E. (2014). Örgütsel Davranış Ve Yönetim Psikolojisi. Beta Basım Yayım Dağıtım, 642.

  • Eryeşil K. & İraz R. (2017). Liderlik Tarzları İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkininİncelenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması. Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 20(2): 129-139.

  • Ferch S. (2003). Servant-Leadership, Forgiveness, And Social Justice. International Journal of Servant Leadership,1: 97-113.

  • Fidan, Y. (1998). İşletme Vizyonu ve Stratejisi. Konya Ticaret Odası Yönetici Eğitim Merkezi Yönetim ve Organizasyon Semineri Notları. Konya.

  • Girvin J. (1996). Leadership And Nursing: Part Three: Traditional Attidues and Socialisation. Nursing Management, 3(3): 20-22.

  • Göktepe N. & Baykal Ü. (2006). Yönetici Hemşirelerin Liderlik Tarzları Ile Astların YöneticiHemşirelerinin Liderlik Tarzlarını Algılamalarının Araştırılması. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 3:1, 37-41.

  • Hannah S. T. Sumanth J. J. Lester P. & Cavarretta F. (2014). Debunking the False Dichotomy ofLeadership İdealism and Pragmatism: Critical Evaluation and Support of Newer Leadership Theories. Journal of Organizational Behavior, 35:5, 598-621.

  • Herdman A. E. (2012). Liderlik ve yönetim: Teori var pratik yok. Çeviri: Ö.Y.Korkmaz. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9:1, 3-9.

  • Hewison A. (2012). Nurse managers’ narratives of organizational change in the English National Health Service. Journal of Nursing Management, 20(7), 858-867.

  • Hicks H.G.& Gullet, C.R. (1981). Organizasyonlar: Teori ve Davranış. (Çev.B.Baykal), İstanbul.

  • Horton-Deutsch S & Mohr W. (2001). The fading of nursing leadership. Nursing Outlook, 49(3), 121-126.

  • İbicioğlu H. Çiftçi M. & Kanten P. (2010). Akademisyenlerin Akıl Hocalığı Eğilimleri İle LiderlikTarzları Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(12): 53-71.

  • Koçel T. (2001). İşletme Yöneticiliği. Beta Basım A.Ş., 8. Baskı, İstanbul.

  • Korkmaz Ö.Y. (2012). Liderlik Ve Yönetim: Teori Var Pratik Yok?. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9 (1): 3-9.

  • Küçükaltan D. & Karalar S. (2014). Yöneticilerin Demografik Özellikleri İle Liderlik TarzlarıArasındaki İlişki: İstanbul’daki Beş Yıldızlı Oteller Üzerinde Bir Araştırma. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 11(41): 169-184.

  • Küçükaltan D. & Karalar, S. (2014). Yöneticilerin Demografik Özellikleri İle Liderlik TarzlarıLarry C. S. (2004). Leader To Leader; Practicing Servant Leadership. ABI/İnform Complete, s.7- 11.

  • Leblebici D.N. (2008). 21. Yüzyılın Liderlik Anlayışına Bakış. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 32 (1): 61-72.

  • Lipman‐Blumen J. (2005). Toxic Leadership: When Grand İllusionsMasquerade as Noble Visions. Leader to Leader, 2005 (36): 29-36.

  • Mccleskey J. A. (2014). Situational, Transformational, And Transactional Leadership and Leadership Development. Journal of Business Studies Quarterly, 5(4), 117.

  • Memişoğlu S. P. (2015). Yeni Liderlik Yaklaşımları Işığında Eğitim Örgütlerinde LiderYöneticilere Duyulan Gereksinim. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3:1,Ogbonna E. & Harris L. (2000). Leadership Style, OrganizationalCulture andPerformance:Empirical Evidence From Uk Companies. International Journal of Human Resource Management, 11(4): 766-788.

  • Öztürk H. Bahçecik N. & Gürdoğan E.P. (2012). Hastanelere Göre Yönetici Hemşirelerin Liderlik Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi. İ.Ü.F.N. Hemşirelik De

  • Patronis Jones Ra. (2007). Nursing Leadership and ManagementTheories, Processess and Practice. Philadelphia: F.A. Davis Company.

  • Patterson K. A. (2003). Servant Leadership: A Theoratical Model. Unpublished Doctoral Dissertation, Regent University.

  • Pazarbaş M. (2012). Liderlik Ve Otorite: Lise Öğrencilerinin Liderlik ve Otorite Algısı Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

  • Robbins S. Judge T. & Erdem İ. (2012). Örgütsel Davranış. Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara,Scandura T.A. (1999). Rethinking Leader–Member Exchange: An Organizational Justice Perspective. Leadership Quarterly, 10, 25–40.

  • Schyve P. M. (2009). Leadership İn Healthcare Organizations, A Guide to JointCommission Leadership Standards. the Governance Institut, A Governance Institute, San Diego.

  • Serinkan C. & İpekçi İ. (2005). Yönetici Hemşirelerde Liderlik Ve Liderlik Özelliklerine İlişkin BirAraştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10 (1): 281- 294.

  • Sert Ş. (2015). Stratejik Liderlik–Çağ Ve Nema Öğretim İşletmeleri Genel Müdürlüğü StratejikLiderlik Uygulamaları. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 170.

  • Shadraconis S. (2013). Organizational Leadership İn Times Of Uncertainty: Is TransformationalLeadership The Answer?. Lux: A Journal of Transdisciplinary Writing and Research from Claremont Graduate University, 2(1), 28.

  • Sollmann U. & Heınze R. (1995). Vizyon Yönetimi. Evrim Yayınevi, İstanbul.

  • Swansburg R. & Swansburg R.J. (1999). Introductory Management and Leadership for Nurses. 2nd Edition. Jones and Bertlett Publishers; Sudbur, Massachusetts.

  • Şahin A. Temizel H. & Örselli E. (2004). Bankacılık Sektöründe Çalışan Yöneticilerin KendiLiderlik Tarzlarını Algılayış Biçimleri İle Çalışanların Yöneticilerinin Liderlik Tarzlarını AlgılayışBiçimlerine Yönelik Uygulamalı Bir Çalışma. Ulusal Bilgi, Ekonomi Ve Yönetim Kongresi Bildiri Kitabı, 657-665.

  • Şahin K. (2019). Kuşaklar Arası Liderlik Ve Değişen Liderlik Olgusu. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

  • Tekin Y. & Ehtiyar R. (2011). Başarının Temel Aktörleri: Vizyoner Liderler. Journal Of Yasar University, 24:6, 4007-4023.

  • Uluslararası Hemşireler Birliği (International Council Of Nurses). (2017). Leadership Development. http://www.icn.ch/what-we-do/leadership-development/

  • Ulusoy H. Türkkan N.Ü. Baykal Ü.T. Türkmen E.E. Seren A. Duygulu S. & İntepeler Ş. S. (2014). Hemşirelik hizmetleri yönetimi. Akademi Basın ve Yayıncılık.

  • Vatan F. (2009). Hemşirelerde Liderlik Geliştirmede Formal Mentorluk Programı: Eylem Araştırması. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İzmir.

  • Walumbwa F.O. Avolio B. J. Gardner W. L. Wernsing T. S. & Peterson S. J. (2008). Authenticleadership: Development and validation of a theory-based measure. Journal of Management, 34:1, 89-126

  • Yiğit R. (2018). Liderlik Kavramına Genel Bakış; Hemşirelikte Liderlik. Mersin: Çukurova Nobel Tıp Kitabevi, 1-5.

  • Yiğit S. & Yazarkan H. (2014). Liderlik Tarzı İle Mesleki Bağlılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 41: 71-84.

  • Yu H.Y. (2010). A Research on Relationship Between the Chinese People's Armed ForceLeadership Behavior and Organizational Communication Satisfaction. Master Dissertation, Southwest Jiaotong University, Ann Arbor.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics