Author:
Abstract
Özellikle 21. yüzyılın başından itibaren küresel rekabet koşulları çarpıcı bir şekilde değişmeye ve şekillenmeye başlamıştır. Bunun en önemli nedeni başta Çin olmak üzere gelişmekte olan ülkelerin bir kısmının üretimindeki ve ihracatındaki faktör donanımını teknoloji lehine değiştirmeye başlamasıdır. Gelişmekte olan ülkelerin başını çeken Çin ve Çin’in lokomotifi konumunda olduğu BRIC ülkeleri son zamanlarda küresel katma değerdeki paylarını arttırmaya ve uluslararası ticarette daha güçlü bir küresel aktör olmaya başlamıştır. Söz konusu ülkelerin ihracatındaki karşılaştırmalı üstünlükler dikkate alındığında, önceden emek yoğun ve hammadde yoğun ürünlerin ihracatında rekabet avantajı olan bu ülkeler artık teknoloji yoğun ürünlerin ihracatında da rekabet avantajı elde etmeye başlamışlardır. Bu çalışmanın amacı, gelişmekte olan ülkeler arasında ekonomik büyüklük açısından en önde olan ve geleceğe yönelik projeksiyonlarda da küresel rekabet liginde ön sıralarda olacağı düşünülen BRIC (Brezilya, Rusya, Hindistan ve Çin) ekonomileri ile Türkiye’nin yüksek teknolojili ürün gruplarındaki dış ticaretindeki rekabet düzeylerini karşılaştırmalı bir şekilde ortaya koymaktır. Bu kapsamda bahsi geçen ülkelerin 2000-2021 dönemindeki dış ticaretindeki rekabet düzeyleri Uluslararası Standart Sanayi Sınıflandırmasına (ISIC Rev3) göre ele alınmış ve Lafay Endeksi (LI) kullanılarak hesaplanmış ve yorumlanmıştır. İncelenen ülkeler belirtilen dönemde sadece belirli ürün gruplarında rekabet avantajı elde edebilmiş ve uzmanlaşabilmiştir. Katma değeri görece yüksek ürünlerin çoğunda rekabet üstünlüğü olan bir ülke bulunmamaktadır. Bu sonuçlar söz konusu gelişmekte olan ekonomilerin özellikle katma değeri yüksek ürünlerin dış ticaretinde küresel rekabet güçlerinin zayıf olduğunu göstermektedir.
Keywords
Abstract
Especially since the beginning of the 21st century, global competition conditions have started to change and shape in a striking manner. The most important reason for this is that some of the developing countries, especially China, start to change the factor equipment in the production and exports in favor of technology. BRIC countries, which are the locomotive of China and China, which leads to developing countries, have recently increased their global added shares and becoming a stronger global actor in international trade. Considering the comparative advantages in the exports of these countries, these countries, which have a competitive advantage in the export of labor intensive and raw materials intensive products in advance, have now started to gain competitive advantage in the export of technology intensive products. The aim of this study is to compare the levels of competition in foreign trade between the BRIC (Brazil, Russia, India and China) economies, which are the most prominent among developing countries in terms of economic size and are expected to be at the forefront of the global competition league in future projections, and Türkiye's high-tech product groups. In this context, the competition levels of the countries mentioned in the 2000-2021 period were handled according to the International Standard Industrial Classification (ISIC Rev3) and calculated and interpreted using the Lafay Index (LI). The countries examined were able to gain competitive advantage only in certain product groups in the specified period. Most of the products added value is not a country with competitive advantage. These results show that the global competitiveness of the developing economies, especially in the foreign trade of high -added products, is weak.