Author :
Abstract
Çalışmada meslek yüksekokulu öğrencilerinin işçi sağlığı ve iş güvenliği algılarının ölçmek amaçlamaktadır. Çalışmada, Eraslan (2015) tarafından kullanılan, iş güvenliği ve iş güvenliği eğitimi ölçeği kullanılmıştır. İlgili ölçek 13 maddeden oluşmaktadır. Güvenirlik analiz sonucunda ölçeğin ? katsayısı 0,826 olarak bulunmuştur. Araştırmanın evrenini Kocaeli Meslek Yüksekokulu öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklem 464 öğrenciden oluşmaktadır. Analizlerde SPSS21 programı kullanılmıştır. Araştırmada, cinsiyet, ailenin gelir durumu, anne-babanın eğitim düzeyleri ve ikamet durumu gibi demografik değişkenler ile öğrencilerin iş güvenliği ve iş güvenliği algıları analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda demografik değişkenlerle işçi sağlığı ve iş güvenliği algısı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır.
Keywords
Abstract
The aim of the study is to measure occupational health and occupational safety perceptions of vocational school students. The work scale used by Eraslan (2015), occupational health and occupational safety training scale. The relevant scale consists of 13 items. As a result of the reliability analysis, the ? coefficient of the scale was found to be 0.826. Kocaeli Vocational School students constitute the universe of the research. The sample consists of 464 students. SPSS21 program was used in the analyzes. In the study, demographic variables such as gender, income level of the parents, education level of parents and residence status, and occupational health and occupational safety perceptions of the students were analyzed. As a result of the analyzes made, no significant relationship was found between demographic variables and occupational health and occupational safety perception.
Keywords
- Akıllı, H. & Aydoğdu, Ö. (2012). “İş Sağlığı ve Güvenliğinin Önemi”, MTA Doğal Kaynaklar ve
- Akıllı, H. & Aydoğdu, Ö. (2012). “İş Sağlığı ve Güvenliğinin Önemi”, MTA Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni, 16:245-250.
- Aksoy, S. & Çevik, B. (2013). “Bazı Önlisans Programlarında Eğitim Gören Öğrencilerin İşGüvenliği Konusuna Yaklaşımlarının Belirlenmesi (Gümüşova Meslek Yüksekokulu Örneği)”, Electronic Journal of Vocational Colleges, Aralık:47-53.
- Atay, F. (2006). “Endüstri Alanında Çalışan Bireylerin İş Doyumu Düzeylerinin İş GüvenliğiAlgıları Açısından İncelenmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- Bayılmış, O. & Taş, Y. (2015). “Sağlık Çalışanlarının İş Sağlığı ve Güvenliğine YönelikYaklaşımlarının Değerlendirilmesi: Sakarya Örneği”, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 17(1):89-117.
- Bodur, S.; Filiz, E.; Durduran, Y. & Durduran, S. (2011). “Mühendis ve Tekniker Adayları İş Sağlığı ve Güvenliğinden Ne Kadar Haberdar?”, Teknolojik Araştırmalar, 3(3):9-15.
- Bingöl, D. (2006). İnsan Kaynakları Yönetimi, Arıkan Yayınları, İstanbul.
- Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi (ÇASGEM) (2013), Meslek Hastalıkları, Ankara.
- Çelikkalp, Ü.; Varol Saraçoğlu, G. & Tokuç, B. (2011). “Hemşirelik Öğrencilerinin İş Sağlığı ve Güvenliği Hakkında Bilgi Düzeylerinin Arttırılması”, Namık Kemal Tıp Dergisi, 5(1):36-43.
- Çetin, C. & Dinç Özcan, E. (2013). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım, İstanbul.
- Gedik, T. & İlhan, A. (2014). “Sakarya İli Mobilya İmalatçılarında İş Sağlığı ve İş Güvenliği Üzerine Bir İnceleme”, SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, 15:123-129.
- Kağnıcıoğlu, D. (2007). “Çalışma İlişkileri ve İnsan Kaynaklarının İş Güvenliği”, (Ed. Uğur Dolgun), İnsan Kaynakları Yönetimi, ss.231-268, Ekin Kitabevi, Bursa.
- Karacan, E. & Erdoğan, Ö. N. (2011). “İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğine İnsan Kaynakları YönetimiFonksiyonları Açısından Çözümsel Bir Yaklaşım”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (21)1:102-116.
- Kılkış, İ. (2013). “İş Sağlığı ve Güvenliği’nde Yeni Dönem: 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (İSGK)”, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 15(1):17-41.
- Özgen, H.; Öztürk, A. & Yalçın, A. (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi, Nobel Kitapevi, Adana.
- Sabuncuoğlu, Z. (2012). Uygulamaları Örnekleriyle İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım, İstanbul.
- Sadullah, Ö. (2013). “İnsan Kaynakları Yönetiminde Koruma İşlevi (İş Güvenliği ve İşgören Sağlığı)”, İnsan Kaynakları Yönetimi, ss. 452-496, Beta Yayınları, İstanbul.
- Saruhan, S. C. & Yıldız, M. L. (2012). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Yayınları, İstanbul.
- Sivrikaya, O. (2016). “Türkiye’de Yükseköğretim Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminde Güncel Durum”, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(2): 151-162.
- Şahin, S. (2013). “OHSAS 18001 İş Sağlığı ve Güvenliği Sistemi’nde İnsan Kaynakları Yönetimi’nin Yeri ve Önemi”, Akademik Bakış Dergisi, 38: 1-19.
- Şimşek, M. Ş. & Öğe, S. (2011). İnsan Kaynakları Yönetimi, Eğitim Kitapevi, Konya.
- Topgül, S. & Alan, Ç. (2017). “Öğrencilerin İş Güvenliği Ve İş Güvenliği Eğitimi AlgısınınDeğerlendirilmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2):587-598.
- Uysal, Ş; Karabat, S. & Savaş. Y (2016). “İnsan Kaynakları Yönetiminde İş Güvenliği ve İşçiSağlığı; Bağcılık İşletmelerinde İşçilerin Karşılaştıkları Risk ve Kazaların Değerlendirilmesi”, Eurasian Academy of Sciences Eurasian Business & Economics Journal, (1):62-79.
- Yılmaz, F. (2009). “Küreselleşme Sürecinde Gelişmekte Olan Ülkelerde ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği”, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1):45-72.
