Author :
Abstract
Bu çalışmanın genel amacı; örgütsel iletişimin çalışanların yaşam doyumları üzerinde etkisinin olup olmadığını belirmemeye yöneliktir. Çalışmanın alt amaçları ise;
-Örgütsel iletişim ile yaşam doyumu arasında ilişki olup olmadığını ortaya koymak,
-Örgütsel iletişimin, yaşam doyumu üzerinde etkisinin olup olmadığını ortaya koymaktır.
Yöntem: Bu araştırmada, örgütsel iletişimin yaşam doyumu algısı üzerinde etkili olup olamayacağı tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu nedenle de çalışma, etkileşimsel bir model şeklinde desenlenmiştir. İki değişkenin, arasındaki korelasyon bağı sonrası regresyon analizi ile etkileşim olup olmadığı araştırılmıştır.
Araştırmanın ana kütlesi Eskişehir ilinde bankacılık sektöründe çalışan 1.739 personelden oluşturmaktadır. Örneklem kütle ise, Eskişehir ilinde bankacılık sektöründe çalışan 307 personel oluşmaktadır. Araştırmada veri elde edebilmek adına Gürgen, (1997) tarafından geliştirilen 9 soru ve tek boyuttan oluşan “örgütlerde iletişim kalitesi ölçeği” ile Diener, Emmans, Larsen ve Griffin tarafından 1983 yılında geliştirilmiş ve Köker (1991) tarafından Türkçe’ye uyarlanmış, 5 soru ve tek boyuttan oluşan “yaşam doyumu ölçeği” kullanılmıştır. Söz konusu ölçeklerle toplanan verilerin istatistiki çözümleri için veri analizi programı olan SPSS 22.0 kullanılmıştır.
Bulgular: Elde edilen bulgulara göre örgütsel iletişim ile yaşam doyumu arasında orta düzeyde istatistiki yönden anlamlı bir ilişki olduğu (r=,580, p<0,00) belirlenmiştir. Ayrıca örgütsel iletişimin yaşam doyumu üzerinde %62,4 [(ß= ,624), (p<0.05)] (R2:,336; ß: ,624; p: ,000) oranında pozitif yönde etkisinin olabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen verilere göre, örgütsel iletişim kalitesinin artması durumunda, çalışanların yaşam doyum düzeylerinin artabileceğini söylemek mümkündür.
Tartışma ve Sonuç: Örgütsel iletişimin, yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelendiği bu çalışma verilerine göre, örgütsel iletişim açısından yapılacak iyileştirmelerin, çalışanların yaşam doyumu düzeylerini olumlu yönde etkileyeceği için, bu etkileşimin çalışanların verimlilik ve etkinlik düzeylerine de olumlu etkiler ortaya çıkarabileceği dikkate alınmalıdır.
Keywords
Abstract
The general objective of this study is; organizational communication has no effect on the lifestyle satisfaction of the employees. The sub-objectives of the study are to reveal the followings:
-To reveal whether there is a relationship between organizational communication and life satisfaction,
-To determine whether organizational communication affects life satisfaction.
In the study, an interactive model was figured since it is intended to determine whether organizational communication activities and its sub-dimensions have effect on perception of life satisfaction and its sub-dimensions. The correlation between the two variables was investigated by regression analysis.
The main population of the research consists of 1,739 employees working in the banking sector in Eskişehir. The sample mass is composed of 307 personnel working in the banking sector in Eskişehir. In order to obtain data within the scope of the research, 9-item "Organizations Communications"scale, which was developed by Gürgen (1997) and the 5-item " Life Satisfaction" scale which was developed by Diener, Emmans, Larsen ve Griffin (1983) and adapted to Turkish by Kökler (1991) were used. SPSS SPSS 22.0 program was used for statistical analysis of data.
Results: According to the findings, there was a statistically significant relationship between organizational communication and life satisfaction (r =, 580, p <0.00). In addition, it was concluded that organizational communication may have a positive effect on life satisfaction at a rate of 62.4% [(ß =, 624), (p <0.05)] (R2:, 336; ß:, 624; p: 000).
According to the data obtained, it is possible to say that if the quality of organizational communication increases, life satisfaction levels of employees may increase. Discussion and Conclusion: According to the results of this study, the effects of organizational communication on life satisfaction should be taken into consideration, since the improvements in organizational communication will positively affect the life satisfaction levels of the employees, this interaction can have positive effects on the productivity and efficiency levels of the employees.
Keywords
- Akıncı, Z. B., (1998). Kurum Kültürü ve Örgütsel İletişim, İletişim Yayınları, İstanbul. 160s.
- Akıncı, Z. B., (1998). Kurum Kültürü ve Örgütsel İletişim, İletişim Yayınları, İstanbul. 160s. Budak, S., (2003). Psikoloji Sözlüğü, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara,1008s.
- Daft, R. L., (1997). Management, Dryden Press, 862s.
- Demirel, Y., Seçkin, Y., ve Özçınar, M. F., (2011). Örgütsel İletişim ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), ss.33-48.
- Diener, R.B., Vittersø, J., ve Diener, E., (2005). Most People Are Pretty Happy, But There isCultural Variation: The Inughuit, The Amish, And the Maasai, Journal of Happiness Studies, 6(3), ss.205-226.
- Diener, E. F., (1984). Subjective Well-Being, Psychological Bulletin. 95(3), ss.542-575.
- Diener, E., ve Seligman M., (2002). Very Happy People, American Psychological Society, 13(1), ss.81-84.
- Diener, E., Horwitz, J., ve Emmons, R., (1985). Happiness of Very Wealthy, Social Indicators Research, 16, ss.263-274.
- Dilmaç, B. ve Ekşi, H., (2008), Meslek Yüksekokullarında Öğrenim Gören Öğrencilerin YaşamDoyumları ve Benlik Saygılarının İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), ss.279-289.
- Downs, C. W., ve Hazen, D., (1977). A Factor Analytic Study of Communication Satisfaction, The Journal of Business Communication, 14(3), ss.63-73.
- Dökmen, Ü., (1998). İletişim Çatışmaları ve Empati, Sistem Yayıncılık, İstanbul. 392s.
- Emerson, E. B., (1985). Evaluating the Impact Of Deinstitutionalization On The Lives Of Mentally Retarded People, American Journal Of Mental Deficiency, 90(3), ss.277–288.
- Eroğlu, K., (2008). Örgütlerde İletişimin Çalışanların İş Tatmini Üzerine Etkisi ve Konuya İlişkin Bir Uygulama, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, İzmir.
- Görpe, S., (2007). Halkla İlişkiler Alanına Örgütsel Davranış Yansımaları, Ed. Yıldız Dilek Ertürk, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. 344s.
- Gray, J., ve Laidlaw, H., (2002). Part-time Employment and Communication Satisfaction in an Australian Retail Organization, Employee Relations, 24, ss.211-218.
- Gürgen, H., (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi, Der Yayınları, İstanbul.
- Gürüz, D., ve Yaylacı, G.Ö., (2004). İletişimci Gözüyle İnsan Kaynakları Yönetimi, MediaCat Kitapları, İstanbul. 332s.
- Himstreet, W.C. ve Baty, W.M., (1969). Business Communications, Principles and Methods, Belmont, Califorinia. 468s.
- Hong S.M., ve Giannakopoulos E., (1994) The Relationship Of Satisfaction With Life To Personality Characteristics, Journal of Psychology, 128(5), ss.547-558.
- Huseman, R. C., Hatfield, J. D., Boulton, W. ve Gatewood, R., (1980). Development of AConceptual Framework Analyzing the Communication-Performance Relationship. Proceedings of The Academy of Management, 1980(1), ss.178-182.
- Karaçor, S., ve Şahin, A., (2004). Örgütsel İletişim Kurma Yöntemleri ve Karşılaşılan İletişim Engellerine Yönelik Bir Araştırma, Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi,4,(8), ss.97-117
- Karakoç, N., (1989). Örgütsel İletişim ve Örgütsel Zaman Arasındaki İlişkiler, Anadolu Üniversitesi Kurgu Dergisi, 6, ss.81- 90.
- Keser, A., (2005). İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama, Çalışma ve Toplum,4, ss.77-96.
- Moles, A.A. ve Bilgin, N., (1985). Yaşam Kalitesi ve Çevresel İstikrarlılık, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, 4, ss.113–131.
- Myers, D.G., ve Diener, E., (1995). Who is happy? Psychological Science, 6(1), ss.10-19.
- Neurgarten B. L., Havinghurt R. J. ve Tobin S., (1961). The Measurement of Life Satisfaction, Journal Of Gerontology, 16, ss.134-143.
- Özer, M. ve Karabulut, ÖÖ., (2003). Yaşlılarda Yaşam Doyumu, Geriatri Dergisi, 6(2), ss.72-74.
- Pavot, W. ve Diener E., (1992). The Affective and Cognitive Context Of Self-Reported Measures Of Subjective Well-Being, 28, ss.1-20.
- Shin, D.C. ve Johnson, D.M., (1978). Avowed Happiness as an Overall Assessment Of The Quality Of Life, Social İndicators Research, 5, ss.475-492.
- Suldo, S.M. ve Heuber, E.S., (2006). Is Extremely High Life satisfaction During Adolescence Advantageous, Social Indicators Research, 78, ss.179–203.
- Şekeroğlu, M. Ö., (2013). Gençlik ve Spor Bakanlığı, Spor Genel Müdürlüğü Merkez TeşkilatıÇalışanlarının İş-Aile ve Aile-İş Çatışmalarının Yaşam Doyumuyla İlişkisinin İncelenmesi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
- Şimşek, E., (2011). Örgütsel İletişim ve Kişilik Özelliklerinin Yaşam Doyumuna Etkileri, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Eskişehir
- Takmaz, Ş.U., (2009). İlköğretim Okullarında Örgütsel İletişim Düzeyi İle Öğretmenlerin KararaKatılma Davranışları Arasındaki İlişki, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
- Tosun, C., (2006). Kamu Kurumlarındaki Örgütsel İletişim Biçimlerinin Verimliliğe Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
- Tuna, Y. ve Ergüven, S., (2006). Can Adman Sell Like the Salesman Sell? The Use of EmotionalIntelligence Competencies On TV Commercials Of Private Pension Sector In Turkey, Paper Presented At Business And Economics Society International Conference, Florence, Italy.
- Türkmen, İ., (1992). Etken İletişim Modeli: Yöneticiler İçin, Milli Prodüktivite Yayınları, Ankara. 144s.
- Ulukuş, K.S., (2010). Örgütsel İletişim Örüntüsünün Kurum İçi İlişkilerde Önemi (Aksaray İlEmniyet Teşkilatında Uygulamalı Bir Çalışma), Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya.
- Vara, Ş., (1999). Yoğun Bakım Hemşirelerinde İş Doyumu ve Genel Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
- Vural, Z.B.A., (2003). Kurum Kültürü ve Örgütsel İletişim, iletişim Yayınları, İstanbul. 204s.
- Watson, D., Pennebaker, J. W., ve Folger, R., (1987). Beyond Negative Affectivity: MeasuringStress And Satisfaction İn The Workplace, Journal Of Organizational Behavior Management, 8, Zıllıoğlu, M., (2003). İletişim Nedir?, Cem Yayınevi, İstanbul.304s.
- http://www.tuik.gov.tr (16.05.2018)
