PERAKENDECİLİK: TÜRKİYE VE DÜNYA’DAKİ GELİŞİM SÜRECİ

Author :  

Year-Number: 2021-30
Language : null
Konu :
Number of pages: 440-449
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Perakendecilik faaliyetleri milattan önceki yıllara dayansa da modern anlamda perakendecilik faaliyetleri 1800’lü yıllarda gelişim göstermeye başlamıştır. Ülkelerin ekonomik yapıları için büyük önem arz eden perakende sektörünün gelişimi, ülkeden ülkeye farklılıklar göstermektedir. Bunun başlıca sebepleri ise demografik yapı ve tüketim davranışlarıdır. Bu çalışmada öncelikle perakendecilik kavramından, perakendeciliğin öneminden ve fonksiyonlarından bahsedilmiştir. Daha sonra perakendeciliğin ve bu sektörün Türkiye ve Dünya’daki gelişim süreçleri açıklanmıştır.

Keywords

Abstract

Although retailing activities date back to the years before christ, retailing activities in the modern sense began to develop in the 1800s. The development of the retail sector, which is of great importance for the economic structures of the countries, differs from country to country. The main reasons for this are demographic structure and consumption behaviors. In this study, primarily, the concept of retailing, the importance of retailing and its functions are mentioned. Then, the development processes of retailing and this sector in Turkey and in the world are explained.

Keywords


  • Aksulu, İ. (2002). Dünya’da ve Türkiye’de Perakendecilik ve Özel Markalar. İzmir: İlkem Ofset.

  • Aksulu, İ. (2002). Dünya’da ve Türkiye’de Perakendecilik ve Özel Markalar. İzmir: İlkem Ofset.

  • Altın, Ş. (2017). Perakendecilik sektöründeki satış elemanlarının örgütsel bağlılığı, meslek etiğialgılamaları, iş tatmini ve tükenmişliği arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.

  • Arasta. (1999). Dünyada Perakendecilik Nereye Gidiyor? Alışveriş Merkezleri ve Perakendecileri Derneği Dergisi, 14, 14-20.

  • Arık, H., Balıkcı, N. K. & Uslu, Ç. A. (2012). Maksimum kapsama modeliyle tesis seçimi: Perakende sektöründe bir uygulama. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 16(1), 24-30.

  • Arıkbay, C. (1996). Perakendecilikte Gelişmeler ve Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi.

  • Atça, R. (2018). Perakende sektöründe stok yönetimi ve alokasyon. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.

  • Aydın, K. (2005). Perakende Yönetiminin Temelleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Aydın, K. (2013). Perakende Yönetiminin Temelleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

  • Baş, M. & Göral, S. (2017). Tüketicilerin perakende markalarına bakışı: Kooperatif marka örneği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 52(4), 492-514.

  • Berman, B. & Evans J. R. (2001). Retail Management: A Strategic Approach. USA: PrenticeHall.

  • Braun, S. (2015, May 8). The History of Retail: A Timeline [Blog Post]. Erişim adresi: https://www.lightspeedhq.com/blog/the-history-of-retail-a-timeline/#retail. (Erişim Tarihi: 10.01.2021).

  • Bulur, Z. (2017). Perakende mağaza tercihini etkileyen faktörlerin tüketici demografik özelliklerine göre farklılaşması üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Bartın Üniversitesi, Bartın.

  • Capital. (2019). https://www.capital.com.tr/listeler/capital-500?industry=Perakende (Erişim Tarihi: 26.12.2020).

  • Cengiz, E. & Özden, B. (2002). Perakendecilikte büyük alışveriş merkezleri ve tüketicilerin büyük alışveriş merkezleri ile ilgili tutumlarını tespit etmeye yönelik bir araştırma. Ege Akademik Bakış, 2(1), 64-77.

  • Cox, R. & Brittain, P. (2004). Retailing an Introduction. Great Britain: Pearson Education Limited.

  • Çalışkan, G. D. (2019). İçsel pazarlama kapsamında rekabetçiliğin satış görevlilerinin bağlılık veperformansları üzerindeki etkisi: Perakende tekstil sektöründe bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi, Bursa.

  • Çınar, D. (2017). Perakende Markasının Kurumsal İtibar ve Finansal Performans Etkisi: AVM ve CaddeMağazaları Farklılığının Rolü Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.

  • Eriş, Y. C. (2018). Örgütsel stres ve örgütsel stresle başa çıkma yöntemleri: İstanbul’da bir perakendemağazası ve şubelerinde araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale. Fernie, J., Fernie, S. & Moore, C. (2003). Principles of Retailing. Italy: Butterworth-Heinemann.

  • Gavcar, E. & Didin, S. (2007). Tüketicilerin “perakendeci markalı” ürünleri satın alma kararlarını etkileyen faktörler: Muğla il merkezinde bir araştırma. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3(6), 21-32.

  • Gilbert, D. (2003). Retail Marketing Management. London: Printice Hall.

  • Görbüz, E. (2019). Perakendeci markalı ürünlerin tüketicilerin tutum ve sadakatine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Bartın Üniversitesi, Bartın.

  • Kahveci, B. (2007). Tüketicilerin perakendeci markalı ürün satın almasını etkileyen faktörlerin belirlenmesi üzerine bir alan araştırması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.

  • Karagöz, B. & Çağlar, B. (2011). Perakende sektöründe mobil pazarlama uygulamalarına karşı tüketici davranışlarının incelenmesi. Academic Journal of Information Technology, 2(4), 1-17.

  • Köse, G. G. (2018). Çok kanallı perakendecilikte fiyat farklılaştırması ve tüketici adil fiyat algısı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

  • KPMG. (2018). Sektörel Bakış: Perakende.https://assets.kpmg.com/content/dam/kpmg/tr/pdf/2018/01/sektorel-bakis-2018-perakende.pdf (Erişim Tarihi: 10.01.2021)

  • KPMG. (2020). Perakende Sektörel Bakış. https://assets.kpmg/content/dam/kpmg/tr/pdf/2020/01/sektorel- bakis-2020-perakende.pdf (Erişim Tarihi: 26.12.2020)

  • Lewison, D. M. (1997). Retailing. New Jersey: A Simmon & Schuster Company.

  • Lowry, J. R. (1983). Retail Management. Ohio: South-Western Publishing Company. MEGEP. (2011). Pazarlama ve Perakende. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.

  • Özkul, F. U. & Rena, B. E. (2015). Perakende İşletmelerde Muhasebe Uygulamaları. İstanbul: Ekin Yayınevi.

  • Polat, C. & Külter, B. (2007). Tüketicilerin perakende mağaza tercihini etkileyen faktörler: Niğde ili örneği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(3), 109-126.

  • Silverstein, M. J. & Hirschohn, L. (1994). Exposing the five myths of private label brands. Brandweek, 35(25), 17-18.

  • Taşcan, N. B. (2019). Perakende sektöründe iş analizi uygulamaları ve çalışanlardaki algısı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.

  • Tek, Ö. B. & Özgül, E. (2005). Modern Pazarlama İlkeleri. İzmir: Birleşik Matbaacılık.

  • Tek, Ö. B. & Orel, F. D. (2006). Perakende Pazarlama Yönetimi. İzmir: Birleşik Matbaacılık.Topaloğlu, S. (2008). Perakende Diriliği Kaybetmeden İrileşmek. İstanbul: Hayat Yayıncılık. Varinli, İ. (2006). Perakendeciliğe Giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

  • Varinli, İ. & Oyman, M. (2013). Perakendecilik: Tanımı, Kapsamı ve Önemi. Sevgi Ayşe Öztürk (Ed.), Perakendeciliğe giriş (ss. 2-39). Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayını.

  • Yarımoğlu, E. K. (2016). Perakendecilikte inovatif uygulamalar. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(22), 242-254.

  • Yıldırım, C. (2018). Perakendecilik sektöründe zincir mağazaların satış ve alacak takip süreçlerinin bir şirket üzerinde incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.

  • www.tdk.gov.tr (Erişim Tarihi: 15.08.2020).

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics