COLLABORATION AMONG NURSES AND TENDENCY TO MAKE MEDICAL ERROR OF NURSES WORKING IN A UNIVERSITY HOSPITAL: A DESCRIPTIVE CROSS SECTIONAL STUDY / BİR ÜNİVERSİTE HASTANESİNDE ÇALIŞAN HEMŞİRELERİN TIBBİ HATA YAPMA EĞİLİMİ VE HEMŞİRELER ARASI İŞBİRLİĞİ: TANIMLAYICI KESİTSEL BİR ÇALIŞMA
Author :
Abstract
Aim: This research was conducted to examine collaboration among nurses and tendency to make medical error of nurses working in a university hospital.
Metods: The descriptive study was conducted with 270 nurses working in a university hospital in Ankara between January and May 2018. Data were collected with the Descriptive Data Form, Nurse-Nurse Cooperation Scale, and Medical Error Tendency Scale. Numbers, percentages, mean, standard deviation and Spearman correlation analysis were used to analyze the data.
Findings: It was determined that the mean score of collaboration between nurses was above average and at a good level, and the average score of nurses' tendency towards medical errors was determined to be low. In the study, it was determined that as the level of collaboration between nurses increased, there was a decrease in drug and transfusion practices, hospital infections, patient follow-up and material safety, falls, communication and general medical error tendencies.
Conclusions: It was found that the collaboration between nurses is at a high level, and the nurses' tendency to make medical error is low. As the collaboration between nurses increases, the tendency of nurses to make medical mistakes decreases. According to these results; It is recommended that administrators should carry out studies to improve collaboration between nurses and increase awareness of medical errors.
Relevance to clinical practice: Findings showed that when team collaboration and effective communication among nurses increase, they reduce the tendency to make medical errors and increase patient safety. Therefore, coollaboration between nurses should be given great importance.
Amaç: Bu araştırma, hemşireler arası işbirliği ve bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimlerini incelemek amacıyla yapılmıştır.
Yöntemler: Tanımlayıcı araştırma, Ankara'da bir üniversite hastanesinde çalışan 270 hemşire ile Ocak-Mayıs 2018 tarihleri ??arasında yapılmıştır. Veriler Tanımlayıcı Veri Formu, Hemşire-Hemşire İşbirliği Ölçeği ve Tıbbi Hata Eğilim Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma ve Spearman korelasyon analizi kullanıldı.
Bulgular: Hemşireler arası işbirliği puan ortalamalarının ortalamanın üzerinde ve iyi düzeyde olduğu, hemşirelerin tıbbi hatalara eğilim puan ortalamalarının düşük olduğu belirlendi. Araştırmada hemşireler arası işbirliği düzeyi arttıkça ilaç ve transfüzyon uygulamaları, hastane enfeksiyonları, hasta takibi ve malzeme güvenliği, düşme, iletişim ve genel tıbbi hata eğilimlerinde azalma olduğu belirlendi.
Sonuç: Hemşireler arasındaki işbirliğinin yüksek düzeyde olduğu ve hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimlerinin düşük olduğu bulundu. Hemşireler arası işbirliği arttıkça hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimleri azalmaktadır. Bu sonuçlara göre; Yöneticilerin hemşireler arası işbirliğini geliştirmeye ve tıbbi hatalara karşı farkındalığı artırmaya yönelik çalışmalar yapması önerilmektedir.
Klinik uygulamaya uygunluk: Bulgular, hemşireler arasında ekip işbirliği ve etkili iletişim arttığında tıbbi hata yapma eğilimini azalttığını ve hasta güvenliğini artırdığını göstermiştir. Bu nedenle hemşireler arasında soğukkanlı çalışmaya büyük önem verilmelidir.
Keywords
Abstract
Aim: This research was conducted to examine collaboration among nurses and tendency to make medical error of nurses working in a university hospital.
Metods: The descriptive study was conducted with 270 nurses working in a university hospital in Ankara between January and May 2018. Data were collected with the Descriptive Data Form, Nurse-Nurse Cooperation Scale, and Medical Error Tendency Scale. Numbers, percentages, mean, standard deviation and Spearman correlation analysis were used to analyze the data.
Findings: It was determined that the mean score of collaboration between nurses was above average and at a good level, and the average score of nurses' tendency towards medical errors was determined to be low. In the study, it was determined that as the level of collaboration between nurses increased, there was a decrease in drug and transfusion practices, hospital infections, patient follow-up and material safety, falls, communication and general medical error tendencies.
Conclusions: It was found that the collaboration between nurses is at a high level, and the nurses' tendency to make medical error is low. As the collaboration between nurses increases, the tendency of nurses to make medical mistakes decreases. According to these results; It is recommended that administrators should carry out studies to improve collaboration between nurses and increase awareness of medical errors.
Relevance to clinical practice: Findings showed that when team collaboration and effective communication among nurses increase, they reduce the tendency to make medical errors and increase patient safety. Therefore, coollaboration between nurses should be given great importance.
Keywords
- Abaan, S., ve Altıntoprak, A. (2005). Hemşirelerde problem çözme becerileri: Öz değerlendirme
- Abaan, S., ve Altıntoprak, A. (2005). Hemşirelerde problem çözme becerileri: Öz değerlendirme sonuçlarının analizi. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 62-76.
- Aiken, L.H., Sloane, M.D., Bruyneel, L., Heede, K.V., and Sermeus, W. (2013). Nurses’ reports of workingconditions and hospital quality of care in 12 countries in Europe [Avrupa’daki 12 ülkede çalışma koşulları ve hastane bakım kalitesi hemşire raporları]. International Journal of Nursing Studie, 50, 143-153.
- Akgün, S. (2014). Hasta güvenliği, beklenmeyen ciddi tıbbi hatalar -sentinel olaylar- sentinel events in healthcare. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 1(2), 75-82.
- American Association of Critical-Care Nurses (AACN). (2005). AACN standarts for establishing andsustaining healthy work environments: A journey to excellence [Sağlık çalışma ortamları kurmak vesürdürmek için AACN standartları: Mükemmellik yolculuğu]. American Journal of Critical Care, 14(3), 187-Apker, J., Propp, M.K., Zabava Ford, S.W., and Hofmeister, N. (2006). Collaboration, credibility,compassion, and coordination: Professinal nurse communication skill sets in health care team interactions[İşbirliği, güvenilirlik, şefkat ve koordinasyon: Sağlık ekibi ilişkilerinde profesyonel hemşire iletişim becerisi setleri]. Journal of Professional Nursing, 22(3), 180-189.
- Aştı, T. ve Acaroğlu, R. (2000). Hemşirelikte sık karşılaşılan hatalı uygulamalar. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 4(2), 22-27.
- Avcı, K., ve Aktan, T. (2015). Bir sistem sorunu olarak tıbbi hatalar ve hasta güvenliği. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(2), 48-54.
- Aydemir Gedük, E. (2018). Hemşirelik mesleğinin gelişen rolleri. Journal of Health Science and Profession 5(2), 253-258.
- Çelik Durmuş, S. (2018). Tıbbi Hatalar: Nedenleri ve çözüm önerileri. Social Sciences Studies Journal. 4(23), 4388-4396.
- Çelik Durmuş, S. ve Yıldırım, A. (2016). Adaptation to Turkish of nurse-nurse collaboration scale [Hemşire- hemşire işbirliği ölçeği türkçe uyarlaması]. Journal of Human Sciences, 13(2), 3521-3528.
- Çelik Durmuş, S. ve Yıldırım, A. (2018). Hemşireler arası işbirliği. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 5(3). 210-216.
- Demir Dikmen, Y., Yorgun, S., ve Yeşilçam, N. (2014). Hemşirelerin tıbbi hatalara eğilimlerinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 44-56.
- Dougherty, B.M. and Larson, E.L. (2005). Review of instruments measuring nurse- physician collaboration [Hemşire-doktor işbirliğini ölçen araçların incelenmesi]. JONA, 35(5), 244-253
- Dougherty, B.M. and Larson, E.L. (2010). The nurse-nurse collaboration scale [Hemşire-hemşire işbirliği ölçeği]. The Journal of Nursing Administration, 40(1), 17-25.
- Ekici, E. (2013). Sağlık bakım hizmetinin yönetimi (2. Baskı). Ankara: Sim Matbaası. 150-251.
- Henneman, E., Lee, J.L., and Cohen, J. (1995). Collaboration: A concept analysis [İşbirliği: Kavram analizi]. Journal of Advanced Nursing, 21. 103-109.
- International Council of Nurses [ICN- Uluslararası Hemşireler Birliği]. (2018). Patient safety globalministerial summit 2018 International Council of Nurses statement. Erişim tarihi: 23.12.2018. https://www.icn.ch/person-centred-care/patient-safety.
- Institute of Medicine (IOM). (1999). To err is human: Building a safer health system [Err insandır: Daha güvenli bir sağlık sistemi kurmak]. Washington, DC: National Academy Pres. 18-19
- Işık Andsoy, I., Kar G., ve Öztürk, Ö. (2014). Hemşirelerin tıbbi hata eğilimlerine yönelik bir çalışma. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 1(1), 17-27.
- İşçi, N. (2015). Hastanede çalışan hemşirelerin mesleki profesyonellik düzeyinin tıbbi hata yapma eğilimleri üzerine etkisi. (Yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi. Erzurum.
- Küçükoğlu, S., Ası Karakaş, S., ve Çelebioğlu, A. (2016). Hemşirelerin Tıbbi Hata Yapma Eğilimleri veEtkileyen Faktörler. Uluslararası Hakemli Hemşirelik Araştırmaları Dergisi, September/ October/ November/ December Summer Autumn, 8, 88-102.
- Leape, L.L., Bates, D.W., Cullen, D.J., Cooper, J., Demonaco, H.J., Gallivan, T., Hallisey, R., Ives, J., Laird,N., Laffel, G., Nemeskal, R., Petersan, L.A., Porter, K., Servi, D., Shea, B.F., Small, S.D., Sweitzer, B.J.,Thompson, T., and Vliet, M.V. (1994). System analysis of adverse drug events [Olumsuz ilaç olaylarının sistem analizi]. JAMA, 274(1), 35-43.
- Lemetti, T., Stolt, M., Rickard, N., and Suhonen, R. (2015). Collaboration between hospital and primary carenurses: a literature review [Hastane ve birinci basamak hemşireleri arasındaki işbirliği: Bir literatür taraması]. International Nursing Review, 62, 248–266.
- Odacıoğlu, Y. (2013). “Tesis Güvenliği”. Sur, H. ve Palteki, T. (Ed.). Hastane Yönetimi (179-186). İstanbul: Nobel Matbaacılık.
- Özata, M. ve Altunkan, H. (2010). “Hemşirelikte tıbbi hataya eğilim ölçeğinin geliştirilmesi, geçerlilik vegüvenilirlik analizinin yapılması”. H. Kırılmaz (Ed.). II.Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler Kitabı, Nisan 2010, (ss. 415), Antalya: Baydan Ofset.
- Özata, M. (2013). Hemşirelerin tıbbi hata yapmaya eğilimlerinin ve hasta bakımında gösterdikleri özenin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 21(3), 417-430.
- Öztürk, Y.E. ve Özata, M. (2013). Hemşirelerde örgütsel vatandaşlık davranışı ile tıbbi hataya eğilimarasındaki ilişkinin araştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3). 365-381.
- Phillips, J., Beam, S., Brinker, A., Holquist, C., Honig, P., Lee, L.Y., and Pamer, C., (2001). Retrospectiveanalysis of mortalities associated with medication errors [İlaç hatalarıyla ilişkili mortalitelerin retrospektif analizi]. American Journal of Health System Pharmacy, 58(19), 1835-1841.
- Pronovost, P., Weast, B., Schwarz, M., Wyskiel, M.R., Prow, D., Milanovich, N.S., Berenholtz, S., Dorman,T., and Lipsett, P. (2003). Medication reconciliation: A practical tool to reduce the risk of medication errors[İlaç mutabakatı: İlaç hatası riskini azaltmak için pratik bir araç]. Journal of Critical Care, 18(4). 201-205.
- Rice, D., Kotti, G., and Beninati, W. (2008). Clinical review: Critical care transport and austere critical care. Critical Care, 12(2),1-8.
- Swıckard, S., Swıckard, W., Reimer, A., Lindell D., and Winkelman, C. (2014). Adaptation of the AACNsynergy model for patient care to critical care transport [AACN sinerji modelinin hasta bakımı için kritik bakım aktarımcılığına uyarlanması]. American Association of Critical-Care Nurses, 34(1), 16-28.
- The Joint Commission (JCI). (2018). Summary data of sentinel events reviewed by the Joint Commission. Erişim tarihi: 01.21.2019. https://www.jointcommission.org.
- Wolf, Z.R. and Hughes, R.G. (2008). Error reporting and disclosure [Hata raporlama ve açıklama]. Patient safety and quality: an evidence-based handbook for nurses, 35(2), 355-356.
- World Health Organization (WHO- Dünya Sağlık Örgütü). (2005a). World alliance for patient safety, whodraft guidelines for adverse event reporting and learning systems [Dünya hasta güvenliği için ittifak, Dünya Sağlık Örgütü olumsuz olay raporlama ve öğrenme sistemleri]. Geneva, Switzerland. 7-58.
