Author :
Abstract
İş dünyasında sayısı her geçen gün artmakta olan ve akademik camiada da çok sayıda çalışmaya konu olan sosyal girişimciliğin diğer iş modellerinden farkının ortaya konulması önem teşkil etmektedir. İş dünyasında var olan toplumsal sorunlara ilişkin farkındalığın sosyal misyonu iş modelinin neresinde konumlandırdığı pek çok açıdan sorgulanmaktadır. Sosyal girişimler sosyal misyonu merkeze alan mekanizması ile iş dünyasında ve literatürde diğer girişimlerden farklı bir yere sahiptir. Bu doğrultuda yapılan çalışma ile akademik literatürde merkezi bileşen olduğu düşünülen sosyal misyon bileşeninin yerel örneklerdeki konumlandırmasının incelenmesi ile doğrulanması amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında değerlendirilen örneklerin merkezinde bulunan sosyal misyonlarının toplumsal sorunlara çözüm getirme niteliğinde olduğu ve bu girişimlerin sosyal misyonlarına odaklanan iş modelleri olarak faaliyetlerini sürdürdükleri görülmüştür. İncelenen örnekler doğrultusunda her bir girişimin “özel gereksinimli çocuklar, engelliler, eğitim, yoksulluk, bilgi ve iletişim teknolojileri dışlanması, kimyasal bağımlılık, çevre, sürdürülebilir enerji, işsizlik, cinsiyet eşitliği, kırsal toplum gelişimi” sorunlarından en az birine çözüm üretme niteliği taşıdığı ortaya konulmuştur. Çalışmanın ele alınan örneklerin Türkiye bağlamından yerel katkı sağlaması açısından değerli olduğu düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
It is important to reveal the difference between social entrepreneurship, which has increasing amount in the business world day by day and which is the subject of many studies in the academic community, from other business models. Social enterprises have a different place from other enterprises in the business world and literature with their mechanism that puts the social mission in the center. In this direction, this study aims to verify the positioning of the social mission dimension, which is thought to be the central dimension in the academic literature, by examining its positioning in local examples from Turkey. It has been seen that the social missions at the center of the examples evaluated within the scope of the study are like bringing solutions to social problems and these initiatives continue their activities as business models that focus on their social missions. In line with the examples examined, each initiative's solution to at least one of the problems of "children with special needs, disabilities, education, poverty, information and communication technologies (ICT) exclusion, chemical dependency, environment, sustainable energy, unemployment, women's equality, rural community development, nature” has been demonstrated. It is thought that the examples discussed in the study are valuable in terms of providing local contributions to literature from the context of Turkey.
Keywords
- 1. Alvord, S. H., Brown, L. D., & Letts, C. W. (2004). Social entrepreneurship and societal transformation: An exploratory study. The journal of applied behavioral science, 40(3), 260-282.
- 3. Austin, J., Stevenson, H., & Wei–Skillern, J. (2006). Social and commercial entrepreneurship: same, different, or both?. Entrepreneurship theory and practice, 30(1), 1-22.
- 4. Besler, S. (2010). Sosyal Girişimcilik. İçinde S. Besler (Editör), Sosyal Girişimcilik, İstanbul:Beta Yayınevi.
- 5. Bornstein, D., ve Davis, S. (2010). Social Entrepreneurship: What Everyone Needs To Know? New York: Oxford University Press
- 6. Dees, J. G. (2018). The Meaning of Social Entrepreneurship, İçinde Dees (Editör), Case Studies in Social Entrepreneurship and Sustainability (pp. 22-30). Routledge.
- 7. Gandhi, S., Bulsara, H. P. & Porey, P. D., 2008. Techno-innovation to Techno-entrepreneurship through Technology Business Incubation in India: An Exploratory Study. Maastricht, Netherlands, Wuhan University of Polytechnology Publishing House, pp. 56-67.
- 8. Hervieux, C., Gedajlovic, E., & Turcotte, M. F. B. (2010). The legitimization of social entrepreneurship. Journal of Enterprising Communities: people and places in the global economy.
- 9. Hisrich, R. D. (1990). Entrepreneurship/intrapreneurship. American Psychologist, 45(2), 209–222.
- 10. Hisrich, R.D., & O’Brien, M. (1981). The woman entrepreneur as a reflection of the type of business. In K.H. Vesper (Ed.), Frontiers of entrepreneurial research (pp. 54–67). Boston, MA: Babson College.
- 11. Mair, J., & Marti, I. (2006). Social entrepreneurship research: A source of explanation, prediction, and delight. Journal of world business, 41(1), 36-44.
- 12. Matlay, H. (2004). E‐entrepreneurship and small e‐business development: towards a comparative research agenda. Journal of Small Business and Enterprise Development.
- 13. Peredo, A. M., ve McLean, M. (2006). Social Entrepreneurship: A Critical Review of The Concept. Journal of World Business, 41(1), 56-65.
- 14. Praszkier, R., ve Nowak, A. (2011). Social Entrepreneurship: Theory and Practice. Cambridge University Press.
- 15. Ülgen Aydınlık, A. (2016). Girişimcilik, Beta, İstanbul.
- 16. Weerawardena, J., & Mort, G. S. (2006). Investigating social entrepreneurship: A multidimensional model. Journal of world business, 41(1), 21-35.
