Uluslararası hukukun düzenlediği alanlardan birisi de uyuşturucu kullanımı ve kaçakçılığıdır. Uluslararası uyuşturucu kontrolünün mevcut yasal ve idari çerçevesi 1972 Protokolü ile tadil edilen Uyuşturucu Maddelere Dair 1961 Tek Sözleşmesi, 1971 Psikotrop Maddeler Sözleşmesi, 1988 BM Uyuşturucu ve Psikotrop Maddelerin Kaçakçılığı ile Mücadele Sözleşmesi ile çizilmiştir. Bu sözleşmeler Küresel Uyuşturucu Kontrol Sistemi’nin sütunlarını oluşturmaktadır. Bağımlılık yapıcı özelliği ve toplum sağlığı üzerindeki olumsuz etkileri nedeniyle 1961 Tek Sözleşmesinin 4. Madde, (c) paragrafında kenevir ve türevleri sadece tıbbi ve bilimsel amaçlarla kullanılmak üzere sınırlandırılmış, taraf ülkelerce mücadele edilmesi gereken uyuşturucular arasına alınmıştır. Ancak, son yıllarda ABD, Uruguay ve Kanada gibi Kuzey Amerika Ülkelerinde kenevirin tıbbi amaçlar ötesinde keyfi (recreational) kullanımının yasallaştırılması yönünde yaşanan dramatik gelişmeler ve Hollanda’daki uygulamalar konunun birçok yönden bilimsel temeller üzerinde ele alınmasını ve uluslararası sözleşmelere aykırı olarak hayata geçirilen kimi “quasi legal” uygulamaların uluslararası hukuk açısından yarattığı sorunların tartışılmasını gerektirmektedir.
One of the fields regulated by the International Law is the drug use and smuggling. The current legal and administrative framework of the international drug control is drawn by the Single Convention on Narcotic Drugs of 1961 as amended by the 1972 Protocol, the Convention on Psychotropic Substances of 1971 and the United Nations Convention against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and Psychotropic Substances of 1988. These conventions form the pillars of the Global Drug Control System. Due to its addictive nature and the negative impacts on public health, under the article 4, paragraph (c)of the Single Convention of 1961, cannabis and its derivatives were limited exclusively to be used solely for medical and scientific purposes and were listed in the drugs to be intervened by the state parties. However, the dramatical developments in North American Countries as USA, Uruguay and Canada to legalise the recreational use of cannabis beyond scientific purposes and the practice in the Netherlands require the issue to be elaborated with various aspects on scientific terms and the problems of international law borne by the “quasi legal” practices performed against the international conventions to be discussed.