Author :
Abstract
Dünyada etkisini yoğun olarak gösteren rekabet toplumları ve ülkeleri farklı arayışlara itmiştir. Bu açıdan günümüzde yenilik arayışı amacı ile çeşitli inovasyon politikaları tasarlanmış ve bu çerçevede birçok uygulama hayata geçirilmiştir. 1980’li yıllardan itibaren AB ve Türkiye de ulusal bilim ve teknoloji kapasitesini artırmaya yönelik farklı politika belgeleri hazırlanmıştır. Çalışmanın amacı bu politika belgelerini inceleyerek AB’ye uyum sürecinde olan Türkiye’nin bilim ve teknoloji politikalarının değerlendirilmesidir. Bu değerlendirmeler sonucunda Türkiye’nin bilim ve teknoloji konusunda dünyadaki gelişmeleri yakından takip etmesi ve bu gelişmeleri politika tasarımlarında değerlendirmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Keywords
Abstract
Competition that has an intense impact in the world; it has directed societies and countries to different searches. In this respect, various innovation policies have been designed and various applications have been implemented in order to seek innovation. Since the 1980s, various policy documents to increase the national science and technology in the EU and Turkey were prepared. The aim of this study is to examine this policy documents in the EU integration process, wich is the evaluation of Turkey’s science and technology policy. These assessments continue to monitör closely developments in the world and in Turkey’s science and technology and has concluded that these developments should evaluate their policy design.
Keywords
- Albeni, M. ve Karagöz, M. (2003). Bölgesel Kalkınmada Öğrenme, Bilgi Birikimi ve Yenilik,
- Albeni, M. ve Karagöz, M. (2003). Bölgesel Kalkınmada Öğrenme, Bilgi Birikimi ve Yenilik, Türkiye İçin Bir Perspektif. Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, ss. 157-170.
- Alptekin, Ş. (2006). Cumhuriyet’ten Günümüze Türkiye’nin Bilim ve Teknoloji Politikaları:Ekonomik Kalkınma ve Toplumsal Gelişme Arasında Ulusal İnovasyon Sisteminin Önemi ve Etkileri. İstanbul Üniversitesi. s.s. 1-150.
- Arıkan, C. (2005). Ulusal İnovasyon Sistemi. s. 10.
- Göker, A. (2012), Yaratıcılık ve Yenilikçiliğin Kültürel Kökenleri ve Bizim Toplumumuz: Çözümleme Denemesi. s.s. 1-384.
- Green Paper on Innovation, European Commission, 2005.
- Işık, N. & Kılınç. E. C. (2012). İnovasyon Sistemi Yaklaşımı ve İnovasyon’un Coğrafyası: Türkiye örneği. Bilgi Ekonomisi ve Yönetim Dergisi. s.s. 169-198.
- Joa M. R. (2006). For National Strategies of Transition to a Knowledge Economy in the EuropeanUnion—Learning, Innovation, and the Open Method of Coordination, How Europe’s Economies Learn: Coordinating Competing Models. Oxford University Press. s.s. 380-410.
- Önerli, H.H. (2010), Avrupa Birliği’nin Geliştirdiği İnovasyon Politikaları Ve Değerlendirilmesi, Ankara Üniversitesi, 2010. s.s. 1-90.
- Özdaş, M. Nimet. (2000). Bilim ve Teknoloji Politikası ve Türkiye. TÜBİTAK BTP 00/01, Aralık, s.s. 75.
- Şirin, E. (2006), İnovasyon: Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı. Nova Basın Yayın. s.s 1-197. T.C. Devlet Bakanlığı. (1983). Türk Bilim Politikası: 1983 -2003, Ekim.
- Turanlı, R. ve Sarıdoğan, E. (2010) Bilim-Teknoloji-İnovasyon Temelli Ekonomi ve Toplum, İstanbul: İTO, Akademik Yayınlar.
- Türkcan, E. (1996). “Türkiye’de Bilim Politikası”, TÜBİTAK Bilim ve Teknik, Haziran.
- “Türkiye Bilgi Toplumu 2010: TUENA / Türkiye Ulusal Enformasyon Altyapısı Ana Planı SonuçRaporu”, Proje Koordinatörü: T.C. Ulaştırma Bakanlığı; Proje Yürütücüsü: TÜBİTAK-BİLTEN; Kabul Tarihi: Temmuz 1999.
- Ulusal İnovasyon Sistemi. TÜSİAD EKİM 2003.
