Author :
Abstract
İnsan ve insana yönelik tutum ve davranışlar birçok alanda olduğu gibi işletme alanında da çok önemli bir yere sahiptir. Bununla birlikte özellikle işletmelerde faaliyet gösteren çalışanların davranış ve tutumları hem işletmeler hem de çalışan psikolojisi açısından önemlidir. Bu bağlamda işletmelerde insan davranışını ele alan örgütsel davranış çalışmaları da her zaman büyük önem arz etmektedir. Bu araştırma Türkiye’de 2020-2022 yılları arasında örgütsel davranış alanında yayınlanan doktora tezlerini incelemektedir. Bu amaçla doktora tezleri konu, içerik ve yöntem açısından ele alınmaktadır. Bu amaç doğrultusunda 288 adet doktora tezi incelenmiş ve analiz edilmiştir. Tezlere Ulusal Tez Merkezi’nden ulaşılmıştır. Tarama yapılırken işletme anabilim dalında yazılan tezler olarak filtrelenmiştir. Ulaşılan tezler başlık, anahtar kelime ve yöntem açısından ele alınmıştır. Araştırma sonuçları 2020-2022 yılları arasında, örgütsel davranış alanında yayınlanan doktora tezlerinin en fazla hangi konu üzerinde durduğunu ve hangi analiz yönteminden (nicel, nitel, karma) yararlandığını ortaya koymaktadır. Araştırma sonucuna göre örgütsel davranış işletme alanında yazılan doktora tezlerinin önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Bununla birlikte nicel araştırma yöntemleri en sık başvurulan analiz yöntemi olarak görülmektedir. Son 3 yıldır örgütsel davranış alanında yazılan tezlerin büyük bir bölümünü liderlik, performans, örgütsel bağlılık ve iş tatmini konuları oluşturmaktadır. Bu sonuçlar Türkiye’de yapılan benzer çalışmaları destekler niteliktedir. Yapılan analiz sonucunda elde edilen kavram ve konulara yönelik değerlendirmeler yapılarak araştırma sonlandırılmıştır.
Keywords
Abstract
Human and human-oriented attitudes and behaviors have a very important place in the field of business as well as in many other fields. At the same time, the behavior and attitudes of employees operating in businesses are important for both businesses and employee psychology. In this context, organizational behavior studies that focus on human behavior in businesses are always of great importance. This research examines the doctoral dissertations published in the field of organizational behavior in Turkey between the years 2020-2022. For this purpose, doctoral theses are discussed in terms of subject, content and method. In line with this purpose, 288 doctoral theses were examined and analyzed. Theses were obtained from the National Thesis Center. While scanning, theses were filtered as the theses written in the department of business administration. The theses reached are discussed in terms of title, keyword and method. The results of the research reveal that the doctoral dissertations published in the field of organizational behavior between the years 2020-2022 focus on the most and which analysis method (quantitative, qualitative, mixed) is used. According to the results of the research, organizational behavior constitutes an important part of the doctoral theses written in the field of business administration. Also, quantitative research methods are seen as the most frequently used analysis method. Leadership, performance, organizational commitment and job satisfaction are the subjects of most of the theses written in the field of organizational behavior in the last 3 years. These results support similar studies conducted in Turkey. The research was concluded by making evaluations on the concepts and topics obtained as a result of the analysis.
Keywords
- 1. Berberoğlu, G. (1990). Örgüt Kültürü ve Yönetsel Etkinliğe Katkısı. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), 153-161.
- 2. Bellek M., Aykan E. & Koparan E. (2020). Örgütsel Davranış Çalışmaları Türkiye’de ve Dünyada Ne Şekilde İlerlemektedir? Örgütsel Davranış Kongresi ve Academy Of Management Bildirilerinin Karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (2), 569-587.
- 3. Bolat, O. İ. (2011). Lider Üye Etkileşimi ve Tükenmişlik İlişkisi. İşgüç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13(2), 63-80.
- 4. Çekmecelioğlu, H. G., & Ülker, F. (2014). Lider-üye etkileşimi ve çalışan tutumları üzerindeki etkisi: eğitim sektöründe bir araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (28), 35-58.
- 5. Colquitt, J. A. (2012). Organizational justice. In S. W. J. Kozlowski (Ed.) The Oxford Handbook of Organizational Psychology Vol.1 526-547 New York.
- 6. Coşkun, H. E., & Tabak, A. (2017). Örgütsel Davranış Çalıştığımızda Aslında Ne Çalışıyoruz? Türkiye’de Yapılan Lisansüstü Tezler Üzerinden Bir Değerlendirme. İş ve İnsan Dergisi, 4(2), 101-111.
- 7. Duygulu, E., & Sezgin, O. B. (2015). Türkiye’de örgütsel davranış yazını doktora tezlerine yönelik bir inceleme. İş ve İnsan Dergisi, 2(1), 13-25.
- 8. Gandolfi, F., & Stone, S. (2018). Leadership, leadership styles, and servant leadership. Journal of Management Research, 18(4), 261-269.
- 10. Kalwani, S., & Mahesh, J. (2020). Trends in Organizational Behavior: A Systematic Review and Research Directions. Journal of Business & Management, 26(1).
- 11. Karcıoğlu F., Kaygın E. (2013). Dönüştürücü Liderlik Anlayışının Yaratıcılığa ve Yeniliğe Etkisi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(5), 99-111.
- 12. KIZILDAĞ, D., & Özkara, B. (2014). Türkiye’de örgütsel davranış araştırmalarındaki yönelimler: Ulusal yönetim ve organizasyon kongresi örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(28), 611-631.
- 13. Mücevher, M. H., Demirgil, Z., Çetinceli, K., & Özdemir, K. (2020). Örgütsel Davranış Alanındaki Yönelimler: Örgütsel Davranış Kongrelerinde Sunulan Bildirilerin Bibliyometrik Analizi. Kayseri Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 24-36
- 15. O'toole, J. (2000). Leadership a to z. ESENSI.
- 16. Özutku, H., Veysel, A., & Cevrioğlu, E. (2008). Lider-üye etkileşim teorisi çerçevesinde, yönetici-ast etkileşimi ile örgütsel bağlilik boyutlari ve iş performansi arasindaki ilişki: Ampirik bir inceleme. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(2), 193-210.
- 17. Özsoy, E., & Yıldız, G. (2013). Kişilik Kavramının Örgütler Açısından Önemi: Bir Literatür Taraması. İşletme Bilimi Dergisi, 1(2), 1-12.
- 18. Reichers, A. E. (1985). A review and reconceptualization of organizational commitment. Academy Of Management Review, 10(3), 465-476.
- 19. Şahin, F. (2011). Lider-üye etkileşimi ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki üzerinde cinsiyetin etkisi. Ege Akademik Bakış, 11(2), 277-288.
- 20. Şahin, M. D., & Yangil, F. M. (2018). Türkiyede örgütsel davranış yazınına bir bakış: 2012-2016 yılları arasında yayımlanmış üniversite sosyal bilimler dergileri üzerine içerik analizi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(2), 371-383 Timothy, A. J., & Ryan, K. (2008). Job Satisfaction: Subjective well-being at work. In The science of subjective well-being (pp. 393-413). New York: The Guilford Press
- 21. Ültay, E., Akyurt, H., & Ültay, N. (2021). Sosyal Bilimlerde Betimsel İçerik Analizi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (10), 188-201.
